Terwijl Starlight druk bezig is met het aannemen van een nieuwe muzikaal leider, hebben wij onze laatste drie repetities gevuld met onwijs gave, leerzame workshops van Frank Irving (artiest, maker en docent/coach).
We hebben gewerkt aan verschillende Sondheim songs. Het groepsnummer was Little things you do together uit de musical Company. In dit lied wordt de vraag “hoe is het om getrouwd te zijn?” beantwoord. We hebben de tekst geanalyseerd; van de betekenis van woorden tot hele scenario’s die je kan bedenken bij bijvoorbeeld de zin “the neighbours you annoy together”. Natuurlijk heb je zelf een beeld bij een lied en denk je na over de lading binnen een nummer, maar om als groep zo zin voor zin, zin te geven aan een lied was erg interessant. Boeiend hoeveel verschillende interpretaties er zijn van een aantal woorden op volgorde gezet in een lied. Uiteindelijk hebben we het lied een aantal keren gezongen als groep, maar ook als individuen binnen een groep. Om de beurt zongen we een regel, waarop de groep de emotie van die persoon overnam in de volgende regel(s). Een zeer emotioneel gebeuren om zo heen en weer te slingeren tussen boosheid, cynisme, vrolijkheid en neutraliteit. Maar vooral leerzaam om zo naar elkaar te kijken, luisteren en bewust over te nemen.
Verder heeft iedere stemgroep een eigen nummer toebedeeld gekregen en ingestudeerd. Per stemgroep kwamen we naar voren om het nummer te zingen, aanwijzingen te krijgen, solistisch stukken te zingen en nog meer aanwijzingen te krijgen. Dit is voor ons niet de standaard manier van werken; de groep kijkt (en leert) mee met de groep die op dat moment volledige aandacht krijgt. Het was fantastisch om aan de zijlijn te mogen zitten en te zien hoe een persoon groeit van een paar (ogenschijnlijk simpele) aanwijzingen. Wel wat onwennig natuurlijk, om in je eentje voor de hele groep en Frank te moeten zingen terwijl je bijvoorbeeld je hele bovenlijf moet laten hangen, alleen de klinkers maar mag zingen of in je rug geduwd wordt terwijl je probeert onverstoord door te zingen… Al met al heel veel oefeningen op technisch gebied, maar ook op interpretatie. En zo hebben we dus niet alleen geleerd van onze eigen aanwijzingen, maar ook door te kijken naar de anderen. En wat is het fijn om te zien wat een kanjers we in huis hebben bij Starlight!!
Wat overigens ook een groot succes was, was de warming up van Frank met een spelletje genaamd “WA-HA-CHA”. In een grote kring begon iemand met het aangooien van “WA”, die door de aangewezen persoon werd ontvangen met “HA” die vervolgens doormidden gehakt werd door de buren met een CHA. Dan gooide diegene de “WA” weer door, die ontvangen werd met “HA”, enz. En dat allemaal op het ritme van een driekwartsmaat, de bekende wals. Zo konden we warm en gefocust aan de slag met Frank Irving en Sondheim.
