2006: Lichtgeraakt.

Voor het 10 jarige jubileum speelde Starlight Boulevard de compilatievoorstelling 'Lichtgeraakt.'

Les Misérables

In deze van oorsprong Franse musical naar een roman van Victor Hugo, maakt u kennis met enkele personages, die leven in het roerige Frankrijk van de eerste helft van de negentiende eeuw. Armoede, werkloosheid en uitbuiting beheersen het dagelijks leven. Eén van die personages is Fantine, die door de omstandigheden gedwongen wordt haar lichaam te verkopen en zingt over haar vroegere droom die er zo anders uitzag. De arme bevolking vlucht in dromen over een ideale wereld ('Luchtkasteel') maar ook in liederlijke dronkenschap bij de ongure herbergiers, madame en monsieur Thénardier. De laatste ontpopt zich in de Starlightversie (in tegenstelling tot de originele musical) echter tot revolutionair: hij roept op tot revolutie en aan zijn roep wordt massaal gehoor gegeven. De ongelukkige Eponine, bezingt Marius, op wie zij heimelijk verliefd is. Haar liefde zal nooit beantwoord worden: zij sterft op de barricades.

Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat

Jozef, bijbelvaste lezers weten het, was de lieveling van aartsvader Jacob, en wordt door hem verwend met een prachtige mantel, een 'technicolor droomjas' in de versie van Andrew Lloyd Webber en Tim Rice. Jozef's broers zien groen en geel van jaloezie en zijn van mening dat ze zo snel mogelijk van 'die dromer' moeten zien af te komen. Nadat ze hem als slaaf hebben verkocht, maken ze hun vader in het huichelachtige lied 'Een nieuwe ster aan de hemel' wijs, dat Jozef gestorven is. Jozef is ondertussen in Egypte aangeland en wordt, valselijk beschuldigd, in de gevangenis gegooid ('Sluit elke deur'). De farao, die heeft gehoord van Jozefs gave om dromen uit te leggen, vraagt hem om dit ook voor hem te doen. Jozef doet dit met succes en wordt ten slotte geëerd als de man die zijn tijd ver vooruit was. En inderdaad: zijn droomuitleggingen, bijvoorbeeld over de zeven vette en zeven magere koeien, worden zelfs tot in de tijden van Balkende geciteerd!

Guys & Dolls

Het is een wereld van uitersten die in deze musical uit 1950 wordt geschetst. De personages Sky Masterson en Sarah Brown tonen de tegenstellingen in een notendop: hij een losgeslagen gokker, zij een deugdzame heilsoldate. Zij roept zondaars op om te getuigen van hun zonden. Gokker Nicely-Nicely Johnson doet dit in het spiritual-achtige 'Pas op, je slaat overboord'. De 'bekering' van Nicely blijkt echter van korte duur, want in het volgende nummer ('Fuga voor hoog-van-de-toren-blazers') geeft hij met twee andere gokkers weer blijk van zijn gokverslaving. Sky heeft ondertussen zijn zinnen gezet op de bekoorlijke Sarah en bidt tot zijn godin, Vrouwe Fortuna, om hem bij te staan. Zijn gebed wordt verhoord: hij weet de heilsoldate tot een kus te verleiden. Hoewel zij nogal agressief reageert, weet hij dat hij gewonnen heeft: alles loopt alles goed af en iedereen maakt zich vrolijk over wat mannen toch niet allemaal doen om bij hun vriendinnetje in de smaak te vallen.

Tien (Nine)

De musical Nine, gebaseerd op de Italiaanse film Otto e mezzo van Federico Fellini, gaat over de teloorgang van een groot filmregisseur, Guido Contini genaamd. Hij heeft de laatste jaren niets dan flops geproduceerd en is ook de controle over zijn privéleven kwijtgeraakt. Ten einde raad besluit hij een operafilm te maken, waarin hij zijn leven op versleutelde wijze verbeeldt. Deze film speelt zich in Venetië af en de carnavaleske setting is een goede weergave van wat zijn leven is geweest: kleurrijk, turbulent, maar ook zeer onecht. In deze 'opera' laat hij zich, net als in zijn werkelijke leven, heen en weer slepen door verschillende vrouwen, van wie Beatrice en Maria de belangrijkste zijn. Vele jaren is hij erin geslaagd om zijn vele minnaressen aan het lijntje te houden, maar op het eind laten ze hem hem één voor één vallen en gaat hij ten onder aan te veel 'Amor'. Contini verlaat het toneel, nagestaard door de gehele cast, die, om de film te redden, tot slot nogmaals de tarantella danst.

Anatevka (Fiddler on the Roof)

"Een violist op een dak." Dat zijn de eerste woorden van Anatevka en ze vormen een goede samenvatting van het thema van deze musical. In het dorpje Anatevka, dat door oeroude tradities wordt geregeerd, doet het moderne leven zijn intrede: de bewoners verliezen langzamerhand de 'beschutting' van oude gewoontes en gebruiken. Eén van die gebruiken is het sabbatgebed, waarin Tevye en zijn vrouw Golde voorgaan. Uit de menigte maken zich drie van hun dochters los, die duidelijk maken, waarom de oude tradities zo moeilijk te handhaven zijn: ze willen namelijk trouwen met iemand van hun eigen keuze. In het prachtige koorwerk 'Zonlicht, maanlicht' zien we een joods huwelijksritueel. De bruid en bruidegom staan onder een baldakijn en Hodel vraagt zich af of ze daar ook ooit zal staan. Na een uitbundig 'Mazzeltov' barst het feestgewoel los. Het bruidspaar doorbreekt de code van de strikte scheiding tussen mannen en vrouwen door op het bruiloftsfeest met elkaar te dansen. Na een innerlijke strijd volgt Tevye hun voorbeeld: weer een taboe is geslecht. Het feestgewoel wordt onderbroken door een aantal mannen, die een parodie op de Russische onderdrukker ten beste geven. Als aan het slot de bewoners door de echte Russen gedwongen worden hun dorp te verlaten, zijn ze letterlijk dakloos geworden. Maar ondanks alle beproevingen blijven ze, zoals de violist op het dak, altijd muziek maken: dat is wat hen op de been houdt en wat hen bindt.

The Mystery of Edwin Drood

Deze minder bekende musical is gebaseerd op de gelijknamige, laatste roman van Charles Dickens. Omdat Charles Dickens stierf voordat hij deze thriller kon voltooien, kunnen we alleen speculeren over de afloop ervan en over de dader van de gruwelijke moord die erin wordt gepleegd. De selectie begint met een (parodistische) ode op Dickens' vaderland in 'Het Verregend Koninkrijk'. Daarna gunt één van de hoofdverdachten, prinses Puffer, het publiek een klein kijkje in de wereld waar zij regeert: een louche opiumkit in het negentiende-eeuwse Londen. We maken kennis met haar levensfilosofie in 'Het loon van het Kwaad' ("Tuurlijk vallen rijke heren/vaak op meiden uit de goot/want die gaan vlot uit de kleren/ hopend op de huwelijksboot"). Door Burgemeester Sapsea en de slechterik John Jasper wordt hier een andere filosofie tegenover gezet, namelijk dat alles 'Meer dan één kant' heeft. Daarna wordt het publiek door alle hoofrolspelers met nog een derde boodschap bestookt: 'Niet stoppen als je wint' ('Don't quit while you're ahead'). Tijdens het kerstdiner gaan de verschillende verdachten letterlijk met elkaar op de vuist. Edwin Drood houdt zich dood om de anderen op de proef te stellen. Op grond van hun reacties op haar 'dood' komt ze tot een conclusie die meteen een levensmotto en de grote finale van de voorstelling is: Pluk de dag! 'Bijt je vast in wat het leven geeft: 't eind zal niet snel komen, voor wie steeds blijft dromen dat hij het eeuwig leven heeft. Da's voor mij het teken aan de wand: wie wil overleven, moet alles geven. Hou vol en vecht met hand en tand. Zie het signaal en de moraal: dat is het teken aan de wand!'

Is er een mooiere boodschap denkbaar om het tienjarig jubileumprogramma van Starlight Boulevard mee af te sluiten?

tekst: Sjoerd Brouwer

muzikaal leider: Reinier Bavinck
regisseur: Ella Kwakkestein
choreograaf: Jos Dolstra
vormgeving: Eemke Koppelman